La Danaide | Rodin
La Danaïde | Rodin is een beeld van Rodin uit 1885. De Griekse mythologie vertelt over Danaïde en haar negenenveertig zussen die getrouwd waren met de vijftig zonen van Aegyptus. Hun vader Danaos, die een conflict heeft met Aegyptus, draagt zijn dochters op om hun mannen tijdens hun huwelijksnacht te vermoorden. Als straf voor hun zware misdaad worden ze veroordeeld tot de onderwereld, waar ze eeuwig vaten met water moeten vullen die echter nooit vol raken. Rodin zag in dit verhaal een kans om totale uitputting van het vrouwelijke lichaam te visualiseren. Het marmer accentueert de vloeiende lijnen en weerspiegelt de esthetiek van de Art Nouveau.
La Danaïde | Rodin
(bron: Wikipedia)
Rodin was een beeldhouwer van het impressionisme. Hij gebruikte de natuur om zijn werk levendig eruit te laten zien. Zijn werk valt op door het onregelmatige oppervlak, waarop de lichtval schitteringen veroorzaakt. Deze schitteringen geven het beeld beweeglijkheid. Dit effect was niet waar hij naar streefde. Met deze manier van tentoonstellen probeerde Rodin de stappen van de sculptuur te laten zien. Zoals de schilders hun werk opbouwden uit kleur- en lichtvlekken, zo bouwde Rodin zijn beelden uit klei en brons. Door het zichtbaar worden van het maakproces, wist Rodin het tijdelijke aspect in zijn werk naar voren te laten komen. Nog een kenmerk van impressionisme in de beeldhouwkunst is de opvatting dat de kunst autonoom is, de vorm en bedoeling zijn een eenheid en de kijker kan zien hoe het werk gemaakt is. Daardoor lijkt het soms zo dat het kunstwerk niet af is.
Impressionisme
(bron: Wikipedia)
Het vluchtig impressionisme van Rodin, die bevriend was met Claude Monet, Pierre Auguste Renoir en Stéphane Mallarmé, bereikte ongekende hoogten. Émile-Antoine Bourdelle, Aristide Maillol, Charles Despiau, François Pompon, de Argentijn Sesostris Vitullo, de Duitser Georg Kolbe en de Rus Soudbinine stonden sterk onder zijn invloed.
Naast de ontelbare sculpturen produceerde hij een indrukwekkend aantal vlugge schetsen, tekeningen en al of niet gerehausseerde aquarellen, veelal met een verwarrend erotisme, zodat sommige critici hem seksueel geobsedeerd noemden.
|
|
